Love Me Tender..

Sesten gelen sessizlik,şarkılardan gelen yanlızlık 6'ıncı sigaramdan sonra başladığım yazımdan sesleniyorum "BİRİLERİ AMBULANS ÇAĞIRSIN".. Yorgunum okadar okadar fazla yorgunum ki bazen kendime baktığımda tanıyamaz oluyorum yada kendimle ilgili belirli çizgileri çizemez oluyorum ve bazen bir alkol müptelası gibi durmadan dönüyorum olduğum yerde yada baktığım yere varamıorum yada tam ortasından düşüveriyorum,birde anektod geçiyorum,

"Alicia Keys-If I aint got you" şarkısı bana sebebini bilmediğim çok şeyler hissetiriyo herneyse konuya dönelim ilk bu blogu açtığımda bir arkadaşım demiştiki "hadi hayırlı olsun ama neşeli şeyler yaz okurken içimiz karamasın" şimdi bi insan neşeliyken nası yazı yazar daha henüz tadmadım sadece bir kere günlükle alaklı bişey yazmıstım oda sadece bir kere o yüzden neşeli sözcüklere bakmayalı cok uzun zaman oldu bazen derinden neşeli olduğumu hissettiğim ama aslında yanlız kalıp yatağımın kenarındaki camımdan baktığımda öle olmadığıyla ilgili yüzleşmem çok zaman almıyo ve biraz acıtıo..Geçmiş hep gölge gibidir ya insanın içinde atamayacağı silip yeniden yazamıyacagı tek yeridir belkide eskiden çok meraklı bi çocuktum insanları onların duygularını çok fazla önemseyip merak ederdim ve zaman geçtikçe büyüdükçe insanın merak duygusu azalıo çünkü ozaman sizinle birlikte bedeninizde büyüdüğü için ve insanların sizin üzerinizdeki merak duygusu arttığı için o çocukluktan gelen merak duygunuza yetişkinlikle gelen ve büyüyen memelerinizi sokamıyosunuz =) şuan buna güldüm,yazının sonunu getiremicek kadar çok şey var aklımda ama bütünleştiremiyorumi,dün gece ağladım biraz uzun zamandan sonra gelen gözyaşları birazda yüreğime itfaye görevi gördü aslında yanlız kalmaktan nefret ediyorum ama yanlızlığıda bi okadar seviyorum,teninin kokusunu ezberlediklerim bilmez onlar için gecelerce ne kdr üzüldüğümü güler geçerler işte olsun gülsünler,ben büyüdüm çoktan kapılara sığmaz oldum ama bi sen geçemedin o kapıdan...