For my love

Yarı zamanlı aşık,Tam zamanlı dostsun

Üzerindeki dert bu araların son modası 

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum

Senden başka.

Burası kilise,burası çan kulesi

Çok yakıştık birbirimize iki çirkine göre

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum 

Senden başka

İkimize de geliyor öfke nöbetleri

Benim istediğim hayran,senin istediğin sahne

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum

Senden başka.

Sen hep ideallerine sadıksın 

Aşığım ben hislerine 

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum 

Senden başka.

Seni alnından öpüyorum trenin gölgesinde 

Seni romantikçe öpünce bütün vucudum sarsılıyor 

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum 

Senden başka. 

Çakıllar affeder beni

Ağaçlar affeder beni

Neden sen affetmeyesin beni ? 

Başkaları başkalarında ne buluyor bilmiyorum 

Senden başka....

LOVE CK.. 

Being a Human being is SUCK!!

Sonunda korkulu rüyam olan 20.yaşıma da girmiş bulunuyorum.

Ne kadar acıdır o birdaha küçük olamıyacağımın ve birdaha 12-14-15 yaslarımdaki gibi pervasızca davranamıyacağımın yada kötü bişey yaptığımda "ahah cocuktur yapar" denmiyeceğinin yaşını çoktan geçmek kalbimi sızlatmıyo değil.

Düşünsenize kim bilirdiki,2 yaşında baktığın,sevdiğin insanı gözlerinden bile sakınıcağını yada kim bilirdiki,4 yaşında koşamazken büyüdüğünde en hızlı adımlarını ona karşı atıcağını yada ondan kaçmak için hızla kullanıcağını,10 yaşına geldiğinde okulda sevidiğin insan sana bakmadı diye köşede ağlıcağını yada annenin sana işaret parmağını göstererek büyümen gerektiğini sölediğinde yada 14 yaşına gelip ilk gençkızlığa adım atıp regl oldugun da eline gelen kan,ilk ilişkinden daha acısız oldugunu nereden bilebilirdim,bilebilirdin,bilebilirdik !!!,sen istemsen bile o gözlerin o ellerin iğrenç bedenlerin üzerinden hiç çekilmiyiceğini yada küçükken garip garip anlatılan o hikayelerin "gece uyumassan camdan uzun saçlı kız gelir seni alır" psikolojimizi bu kadar bozabiliceğini olduğun aileden bu kadar sıkılabilceğini onlara hiç ihtiyac duymadıgını ama küçükken seni yanlız bırakıp uzun seyahatlere cıktıklarında kendi kendine eglenmen gerektiğini yada sen oradayken orada yokmussun gibi deliler gibi kavga ettiklerinde bu kadar üzülebiliceğini ve onlar sana hayatın her çeşidini yaşatırken sen onların istediği çocuk olmak için çabalarken bunun için hiç takdir edilmediğini ve en ufak hatanda cezalandırıldığını,bunları nası görmezden gelebilirdikki.

*İlk kaçamak öpücük,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak içki,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak sigara,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak sevişme,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak cinsel beraberlik,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak ot,suçluluk duygusu

*İlk kaçamak kız sevgilin,suçluluk duygusnunda beteri...

Bunlar belkide hayatımızın bir kısmını özetler ama hangi birimiz itiraf edebilirki her geçen gun bunlardan birini yaşadıgımızda eve gelip o anneden gözleri kaçırma babadan gizleme sakızlar çiğneme o yurekteki pişmanlık duygusunu hisetmediğimizi,ve sen bunları yaşarken onlar gene olanlardan habersiz her seferinde anlamsız kişilik hikayeleri yok "sunun kızı böle yapmıs,yok onun kızı şurayı kazanmış",iyide butun bunlar neden anlam veremiorum neden hepimiz bir sistemin ve düzenin kurbanı olmak zorundayız benim hayatımın tek amacı bi şekilde efsane olabilmek öle yada böle,bu hayata bişey bırakmadan ölmek canımı yakar her ne kadar ölmekten bu ara çok tırssamda ve sadece adını ve yuzunu görmediğim bi kadın için acılar çeksemde sadece annem oldugunu bildiğim.Evet sonunda 20 oldum ama 20'mi yolun yarısı içimde yaşayan 20 sene daha yaşlı ruhummu bilemiorum farkındalığımı kesmeliyim farkındalığımın verdiği rahatsızlığı silip atmalıyım,artık sevgilimi sevebildiğimi göstermeliğim canını yakmamalığım ne çok şey yapmalıyım tanrım biraz beynimde yer açta kendimi birtek aynada değil senin gözundende görebiliyim,oluduğun yer gökyuzunden..

"Büyüme yaşım büyüme,hadi bana bir masal anlat baba,amca,dayı,teyze,yenge"..

                           LOVE CK..

Lé Pétit énfant

Büyük bir aşktı bizimkisi,çocuklar gibi masum,hür ve şen küçükken tanımıştım onu yanakları al yüzü kirlensede saflıktan kirlenmiyecek kadar beyaz,papatyaları soldurucak kadar doğal ve özeldi.

İlk tanışmamız bir kadın kuaförünün önünde olmuştu,neden orası derseniz 2 mizinde anneleri kendileri ile meşgulken biz kapıda sıkılmakla meşguldük çünkü sıradan değildik ve sıradan olmadığımızı 6 yaşında gölün kenarında beni sıradan olmayan bir şekilde öptüğünde anlamıştım,tanıştığımız yere dönerések kapının önündeydim üç tane misketim vardı cebimde elimde onlara bakarken içten bir "öf" ile yanıma oturan küçük "kızıl saçlı ve yeşil gözlü" kız bana doğru baktı ve dediki "hiç merak ettinmi o renkleri nası içine koyduklarını" utangaç baktım "evet hemde her elime alışımda onları bu yüzden seviyorum hep merakımı uyandırıyolar" dedim,gülümsedi ucu eskimiş ayakkabısını ayağıma vurdu bende küçük bi dirsek attım sonra annelerimizin işi bitene kadar konuştuk hemen kaynaşmıştık bilirsiniz çocukken bi zorunluluk yoktur kaynaşmak için nasıl olsa küçüktük ama dünya bize çok büyüktü ve bizde meraklıydık,küçükken elele gezdiğimiz sokaklarda büyüdüğümüzde elele gezdiğimizde o meraklı ve kınayıcı gözleri üzerimize hiç çekiçeğimizden haberimiz bile yoktu.

Geceleri bazen korkardım yanlızdım sahip olduğum tek şey tahta bir oyuncak ve onun sıcacık ve küçük ellerinin avuç içleriydi o yüzden her korktuğumda küçük camımdan battaniyemle iner onun evinin önüne kadar yürürdüm ve onu evinin önunde hazır bulurdum sonra küçük oyun çadırında uyurduk,zaman bölece geçtikçe ailelerimiz küçükken safça gördüğü o yakınlığımızı büyükçe kısıtlar oldu ve neden birbirmizle bu kadar vakit geçirmeye düşkün olduğumuzu hiç bir zaman anlayabilicek kapasiteye erişemediler çünkü bilmiyolardıkı bizi bağlayan hayal gücümüz ve kalbimizin en başından beri birbirimize ait oluşu onunla olduğumda hep büyümektan korkardım büyüyüp bigün hayat şartları değiştiğinde beni terkediceğinden ve kısa sürmedide uzaklaşma sürecimiz.

O yazın sonu okula başladık her zaman ki gibi okulumuzada elele gittik çünkü her gün yemek yemek kadar normaldi onun elini tutmak ve daha ilk günden bakışları üzerimize çekmiştik birbirimize bakıp anlamsızca gülümsedik ve saniyelerimizi bile beraber geçirdiğimiz hayatımızda ilk defa ayrılmıştık çünkü sınıflarımız ayrı düşmüştü ne yazık onu düşünmekten dersi dinleyemez olmuştum,o günün sonu okul bittiğinde okulun önünde buluştuk elimi uzattım uzattığımda havada asılı kalmıştı çünkü tutmamıştı önemsemedim eve kadar beraber yürürken sürekli sınıfından ve hocalarından bahsetti okadar heycanlıydıki bana sormadı bile ama olsun önemsemedim birbiri ardından gelen günlerde olduğu gibi gittikçe yanlızlaşıyordum çeşitli etkinliklere katıldığı için bazı günler eve hep yanlız dönmek zorunda kaldım,bir gün gene eve yanlız dönerken küçükken ne vardı,büyürken neden yok dedim içimden o gece ağlamıştım çok çünkü bi önceki gün eve dönerken hoşlandığı bir çocuktan bahsetmişti bana hiç bişey o günkinden fazla acıtmamıştı canımı.

Ve o sonbahar sonu liseye başlıcaktık ne kadarda büyümüştük,bütün zevklerimiz değişmişti o bütün yaratıcılığını ve zekiliğini güzelliyle kullanmayı tercih etmişti,ben ise kitaplara ve çeşitli sanatsal faaliyetlere vermiştim.Evet lisenin ilk günü okula beraber yürüdük ama el ele değil yanyana 1 2 sınırlı cümle kurarak ve tesadüfen bu sefer sınıflarımız aynı düşmüştü ama o yinede beni görmezden gelmeyi tercih etmişti,hatırlıyorumda çocukken bir gün sahilde gökyüzüne tersten bakarken demiştiki "seninle yaşıyacağımı bilsem ömür boyu,büyüyünce asla seni sevmekten çekinmezdim çünkü sen belkide yüreğime sakladığım en sevdiğim insansın ve bir gün hayatın getirilerine mahkum olursam ne olur beni şimdiden affet ve buraya bir gün bensiz gelirsen bensiz gelmediğini bil isterim"ve ben bunları düşünürken sınıfta gözlerinin içine bakmıştım ve onun bi an gülmeyi kesip buruk bi gülümsemeyle bana bakarken ağlamamak için yutkunduğunu gördüm.Neden ? dedim ve nedenimle kaldım.Her geçen gün dahada güzel oluyordu nerdeyse okulun en güzel kızlarından biriydi çok erkek hoşlanıyordu ve ben uzaktan onu izlerken sadece gülümsüyordum çünkü hayatında sadece bir erkekten hoşlandı 2 gün sürdü ve başka bir erkek onu elde edemedi çünkü yüzünde gördüğüm benim yüzümdü ve benim yüzümle kimseyi öpemezdi.

Ve bir gün okulun bahçesinde otururken beklemediğim bi anda yanıma geldi,kulağıma "seni seviyorum" dedi şaşırdım bende eğilip "seni ama sadece seni seviyorum" dedim.Elimi tuttu korkmadan sım sıkı  kalk dedi ve koşarak gölün kıyısına gittik ve belkide yılların acısını derinden çıkarır gibi saatlerce birimize baktık ve öpüştük beni küçüklüğünde bile sıra dışı öpen o kız sıra dışılıktan mucizeye dönüşmüştü,bana baktı uzun uzun "öle bakma" dedim "öle bakmasamda böle olmaz mı ?" dedi "böle olur" dedim gülümseyerek ve olduda  bütün çırpınışlara küçükken bile bilmediğimiz tepkilere rağmen şimdi o benim kadınım bende onun kadınıyım ve bu yazıyı onu sevmemin hiç sonu olmayacağı ve her gün sonu olmayan sevgimizi kutladığım anlar adına yazdım...

"Çok tatlısın."

"Tatlı!,Sen daha."

"Abartma."

"Abartırım küçük."

"Peki küçük." 

LOVE CK..